əməzək

sif.

1. Anasını əmməmək, yaxud əmə bilməmək nəticəsində arıq olan; zəif, cılız. Əməzək quzu. Əməzək adam kimi tərpənir.

2. məc. Key, maymaq, qorxaq, bacarıqsız. <Bahar:> Ay əməzək, Allah səni döysün! Niyə qoyurdun qaçsın, indi nə tövr eləyək? Ə. H..